Op 29 december om 15u hebben we in de stadsschouwburg van Sint-Niklaas een prachtige 'kinder'voorstelling bijgewoond over Kleine Sofie.
Kleine Sofie wil de hele wereld zien. Maar ze is ziek en ligt al lang in bed. Op een avond raakt ze maar niet in slaap. In huis is het stil, kloktikkend stil. Dan, even na elf uur, is er plots beweging in de kamer. Haar poppen worden levend, ze gaan naar het poppentheater. Sofie houdt de adem in en ze ziet hoe haar bloedeigen kater, Terror, en haar allerliefste knuffels Wapper en Beer op stap gaan, de wijde wereld in. Gelukkig is er nog plaats voor één meisje... “Ik!” roept Sofie “Ik, doe mee, ik wil de wereld zien, voor het te laat is.” En zo vertrekt het gezelschap en samen beleven ze de wildste avonturen. Prettige en minder prettige, zoals het leven zelf. De reis maakt Sofie blij en gelukkig, zelfs als alles is afgelopen. Ze weet eindelijk wat er in het leven te koop is. Zoveel. Zoveel!
De voorstelling is opgebouwd uit twee lagen. Het stuk is zeer aantrekkelijk voor kidneren, maar deze hebben meestal de ondertoon van ‘de dood’ niet door. Dit maakt het toneelstuk zo sterk, omdat het alle leeftijden kan doen lachen en ontroeren.
Om de scènes compleet te maken, bouwde men twee catwalks waar de poppen op flaneren en onder bivakkeren. Verder staat er ook een opstellingen waar niet alleen de poppen op klauteren én een videoscherm waar de spelers voorbij draven (al dan niet tegen achtergronden van heuvellandschappen of gervaarlijke moerassen). Er werden kosten noch moeite gespaard om fantasie en werkelijkheid in elkaar te verstrengelen.
Elk personage wordt gespeeld door een latexpop en door een acteur. Vaak zijn ze verrassend complementair. De poppen, de kostuums en het decor zijn echt prachtig én praktisch. Alles wordt optimaal gebruikt en alles is tot in de punten afgewerkt.
Kleine Sofie en Lange Wapper van Els Pelgrom en Thé Tjong-Khing is een bekroonde jeugdklassieker. Theater FroeFroe, Laika en HETPALEIS zetten het verhaal samen op de planken. De grote schouwburg wordt een wonderlijke toverdoos waarin acteurs, poppen en publiek verdwalen in een wereld vol zure stokken en zoete spekken. Droom en werkelijkheid zijn elkaar voor één keer waard. De reggisseurs van de theathergezelschappen maakten er een zwierig figurentheathervoorstelling van die de dood vooral beschouwt als een welverdiende rust na een leven lang feesten, fantaseren en avonturen beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten